ในหลวงรัชกาบที่ 9 ในดวงใจ “ญิ๋งญิ๋ง-ศรุชา เพชรโรจน์”
พระองค์ท่านเป็นทุกๆ อย่างค่ะ เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนไทยทุกคนเหมือนเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ พื้นที่แห้งแล้ง ฝนไม่ตก ท่านก็สามารถเสกฝนให้ตกได้ด้วยการทำฝนหลวง ฝนมันคือธรรมชาติจะตกไม่ตกตอนไหนเราไม่สามารถกำหนดได้แต่ท่านสามารถทำให้มันตกได้ในพื้นที่แห้งแล้ง มันเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์มากๆ เหมือนท่านมีพลังวิเศษเลย มีหลายครั้งที่เราท้อแต่พอเรามองไปที่พระองค์ท่าน ท่านทำงานทุกวัน พระราชกรณียกิจ 4,000 กว่าโครงการ บางพื้นที่คนบอกว่ามันไปไม่ได้แต่ท่านทรงตรัสว่า “เราไปได้” พระองค์ท่านเป็นแรงบันดาลใจให้เราว่าไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ถ้าเราพยายามที่จะทำจริงๆ และญิ๋งก็เชื่อในเรื่องของความอดทน เหมือนที่ในหลวงทรงทำเป็นแบบอย่าง ท่านพยายามทำทุกอย่างให้ประชาชนอยู่ดีกิน
ญิ๋งนำความพอเพียงมาใช้ในการดำเนินชีวิต เช่น เมื่อก่อนเห็นคนใช้กระเป๋าแบรนด์เนมเราก็อยากใช้บ้าง แต่ตอนนี้มันไม่จำเป็นเลยกระเป๋าผ้าก็ใช้ได้เป็นการช่วยลดโลกร้อนด้วย ถ้าเราพอใจในสิ่งที่เรามีเราก็จะมีความสุขค่ะ ไม่ฟุ่มเฟื่อยก็ไม่เดือดร้อนด้วย ญิ๋งรู้สึกโชคดีมากที่ได้เกิดในรัชสมัยของพระองค์ ตอนที่ท่านเสด็จสวรรคตขนาดเด็ก 2-3 ขวบยังร้องไห้ คือเขาเป็นเด็กที่เพิ่งเกิดมาไม่กี่ปี ทำไมเขาถึงรู้ว่าในหลวงคือใคร สำหรับตัวญิ๋งเองญิ๋งว่าเป็นเพราะความรักของพระองค์ท่านที่มีต่อประชาชน เหมือนพ่อส่งถึงลูกมันถึงทุกคนจริงๆ วันที่เคลื่อนพระศพออกจากโรงพยาบาลศิริราช ญิ๋งนั่งอยู่รวมกับประชาชนที่รอรับพระศพ วินาทีนั้นมันกลั้นน้ำตาไม่อยู่จริงๆ ตำรวจขู่ว่าห้ามร้องไห้นะอย่าร้องไห้นะแล้วก็ห้ามตะโกนคำว่าทรงพระเจริญนะแต่เราก็ยังได้ยินเสียงคนข้างหลังตะโกนคำว่าทรงพระเจริญอยู่ความรู้สึกตอนนั้นมันอื้ออึงมาก มันชาไปหมดกลั้นน้ำตาไม่ได้จริงๆ พระองค์ท่านทำสิ่งดีๆไว้มากมาย จะผ่านไปอีกกี่ยุคความดีของท่านก็จะถูกส่งต่อให้รุ่นหลังได้รับรู้อยู่แล้วเพราะมันมากมายจริงๆ ถึงพระองค์ท่านจะจากไปแต่โครงการต่างๆก็ยังคงอยู่และก็ยังคงดำเนินต่อไปค่ะ